rodowity

rodowity
прил.
• коренной
• отечественный
• родной
• самородный
• туземный
* * *
rodowit|y
\rodowityci коренной, исконный;

\rodowity warszawianin коренной варшавянин

+ rdzenny

* * *
rodowitci
коренно́й, иско́нный

rodowity warszawianin — коренно́й варшавя́нин

Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Смотреть что такое "rodowity" в других словарях:

  • rodowity — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rodowityici {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który urodził się w danym kraju, mieście, regionie; pochodzący z danego kraju, miasta, regionu; rdzenny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rodowity Francuz, gdańszczanin. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rodowity — «urodzony w danym kraju, dzielnicy, mieście, pochodzący z danego kraju, dzielnicy, miasta; rdzenny» Rodowity Polak …   Słownik języka polskiego

  • pan — 1. Być panem położenia, sytuacji «być osobą, od której w danej chwili coś zależy»: Jagiełło doskonale rozumiał, że te dwie wielkie, niesłychanie bogate republiki kupieckie stanowią szczebel do ostatecznego zwycięstwa na wschodzie. Kto nimi… …   Słownik frazeologiczny

  • urodzony — urodzonydzeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. urodzić (p.) urodzony w użyciu przym. 1. «mający wrodzone skłonności, predyspozycje do bycia tym, co oznacza określany rzeczownik; doskonały, zawołany» Urodzony działacz społeczny, mówca,… …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»